วันอังคารที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2553

Sony MDR-E484


ค่ำวันหนึ่งเมื่อสิบปีก่อน.. เมื่อถอดแจ็คออกจากเครื่องเล่นเทปซาวอะเบ๊าท์นั้น นึกอยากทำความสะอาดปัดฝุ่นผงที่ตะแกรงหน้าด้านใน จึงลองแกะหมุนที่ขอบยางดำไปนิดหนึ่ง แต่แล้วก็ยั้งไว้ไม่อยากแกะต่อเกรงจะพัง พอลองนำมาใส่ฟังอีกครั้ง..กำ หูดับไปเสียแล้ววว อะไรหว่าแค่หมุนนิดเดียวเอง.. นึกเขกกระบานตัวเองแรงๆ.... ทำได้แต่ตัดพ้ออยู่ทุกวี่วัน ทำเอาเศร้าอาลัยครับ

นำไปร้านซ่อม ตามทวงอยู่หนึ่งปีเต็ม บอกหาไม่เจอ ให้ค่าเสียหายมาหนึ่งพัน พูดไม่ออกจำต้องรับไว้ นำไปซื้อ E848 เขาไม่ให้ลองก่อนซื้อจึงเลือกที่เลขรุ่นมันคล้ายกัน ..พอมีโอกาสเหตุการณ์ที่ทำให้หวนนึกถึง 484 ก็จะตัดพ้ออยู่เรื่อยจนมาถึงปัจจุบัน และด้วยราคา ณ ปัจจุบัน ที่แรง ทำให้ผมคิดว่าคงไม่มีโอกาสจะได้ครอบครองมันอีกแล้ว


แล้วโชคชะตาก็เวียนมาใกล้กันอีกครั้ง เมื่อเพื่อนเกลอมันบอกว่ายังมีอยู่ที่บ้าน แต่สายลอกและไม่มีเสียงไปข้างหนึ่ง ...ผมก็แปลกใจ จำได้ว่ามันซื้อหลังผมแค่สัปดาห์เอง เห็นบอกว่าจะนำไปเป็นของขวัญให้พี่มัน แล้วตอนปัจจุบันนี้พี่มันก็ไปอยู่เมืองนอก ผมก็ไม่คิดว่าหูฟังจะอยู่กับมัน และก็แปลกใจไปอีก ที่มันบอกมาอีกว่า ตอนนั้นซื้อมาสองตัว ตอนนี้ก็อยู่ที่นี่แหล่ะแต่ยังหาไม่เจอ ..โอ้ว เซอร์ไพรส์

ผมบอกมันมาหลายเดือนละให้นำมาให้ จะได้ส่งซ่อมพร้อมกัน กับตัว 848 ของผมที่สงสัยว่าถูกมดแทะไดอะเฟรมฯ เนื่องจากเห็นมดออกมาจากเคสหูฟัง และเสียงก็แตกกระพรือไปข้างหนึ่ง หลังจากที่ซื้อมาใช้ได้แค่ประมาณสามเดือนเอง..กำ พอเจอกันมันบอกลืมตลอด จนเดือนที่ผ่านมาผมจึงบอกจี้ัให้นำมาให้ด่วน จะส่งไปซ่อมแล้ว แต่สุดท้ายผมก็บุกไปเอามาเองที่บ้านมัน 55... - -"

ได้มาก็จับมาถ่ายรูปสภาพตามที่เห็นนี้ ..ตัวหนังสือไม่ถลอกคมชัดเหมือนใหม่ แสดงว่าไม่ค่อยได้ใช้ หุหุ.. สภาพอื่นๆเหมือนไม่ได้รับการดูแลถูกทิ้งขว้าง ..จึงนำไปให้พี่นักเล่นที่รู้จักตรวจสอบ โชคดีที่ตัวไดรเวอร์อีกข้างที่ดับนั้น พอเปลี่ยนสายก็มีเสียงเป็นปกติ ..ผม :D ยิ้มแก้วบวมไปเลย 55.. ..สายที่เปลี่ยนก็ใช้ของ 848 ที่แกะตรวจดูแล้วพบเศษซากมดสามสีตัวที่ไดอะเฟรมพร้อมรูแหว่งโบ๋ทั้งสองข้าง จึงเก็บไว้เป็นอนุสรณ์..








รอยแผลเป็นบาคยาวที่ก้านนั้น เกิดขึ้นระหว่างการผ่าตัดเปลี่ยนสาย โดยพยายามกดดึงเพื่อถอดเงี่ยงสลักตรงท้ายก้านหูฟังออก เพื่อถอดยางดำหุ้มสายออกจากเคสฯ ด้วยเคสของ 484 ทำจากเซรามิกฯ จึงมีความเปราะทำให้แตกหักได้ง่าย จึงโปรดระวังกันด้วย.. และเมื่อนำใส่หูและกดเล่นเพลง โอ้ววววววววว.. :D เป็นเสียงเดิมๆที่อยากได้ยินได้ฟังอีกครั้งมาแสนนาน กว่าสิบปี...

.....ด้วยความสงสัย เรื่อง 472 จึงเปิดหน้ากากดู แล้วก็เห็นความต่างตามรูป มิน่ามิติเวทีบรรยากาศเสียงมันจึงคล้อยหลังต่างจากน้องของมัน..




4 ความคิดเห็น:

  1. จ๊ากกกก สุดยอดเลยขอรับ

    ตอบลบ
  2. เย้ย..อยากฟังเสียงกรี๊ดดด..ที่เป็นเอกลักษณ์ครับคุณทามะฯ ฮ่าๆ :) ..ผมได้เจ้ารอกู-เอ มาแล้ว เสียงอย่างที่ทามะฯบอกเล่า กำลังขับสูง สัมผัสได้ถึงความนิ่งสะอาด กระชับคมชัดใสต่อเนื่อง เนื้อเสียงดี อย่างกับเครื่องเสียงบ้านเดน่อน, โซนี่..เป็นกับผมครับ :)

    ตอบลบ
  3. เจ้าคุณปู่ เสียงดีสมชื่อโบราณวัตถุ

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ11 กันยายน 2554 เวลา 01:03

    โบราณวัตถุ ทำเอาวัตถุนิยมในปัจจุบันอายกันไปหล่ะครับ..

    ตอบลบ